Onze laatste weekjes!

Lieve mensen, ook al is het voor ons bijna afgelopen we hebben nog een hoop belevenissen te vertellen:) 

Nakon Rathasima, we hebben eindelijk rust. Na de drukte van de afgelopen dagen blijven we hier 3 nachten plakken. We hebben een dagje uit naar Pi Mai, dit is een historical park. Het lijkt erg op Angkor Wat, maar veel rustiger zonder tuktuks. We nemen de tijd en lopen een stuk rond het park. 
Eind van de middag de bus terug naar de grote stad. Na Nakhon Rathasima pakken we de trein naar Ubon Ratchima waar als het goed is het Candle Festival is. Dit is een festival dat wordt georganiseerd door monniken. Na een vermoeiende rit in de trein op derde klas banken komen we dan eindelijk aan. Eenmaal in de stad blijkt er nog helemaal geen festival te zijn! Verdorie! Zijn we dus voor jan met de korte achternaam hiernaar toe gekomen! Als echte backpackers beslissen we in een split second wat we gaan doen. Overnachten of de nachttrein pakken naar Bangkok. Dat laatste wordt hem. In mum van tijd graaien we ons diner en ontbijt bij elkaar in een 7-eleven. 
In de trein wordt onze grootste angst waarheid. Op een rot derde rangs bankje voor 12 uur lang! Maar denk niet dat iemand hier kan liggen, je zit gezellig schouder aan schouder. Vanaf Bangkok gaan we met de bus richtig de haven die ons verder brengt naar het eiland Ko Samet. Het is een leuke boottocht met lekkere deining. De verwachtingen van Ko Samet zijn hoog maar ter vergeefs. Het eiland is verpest door toerisme. Lelijke hotels doemen op naar mate we op het eiland lopen. En wat is het hier duur!! Bijna het dubbele als in Bangkok. Avondeten is niet te betalen dus we slijten de dagen met magnetron maaltijden. Het strand is wel aardig maar verder komen we niet.
Terug in Bangkok komen we aan in een klein schattig guesthouse. S'avonds komt Loes er achter dat ze medicijnen is vergeten op Ko Samet. Oeps! De volgende dag gaan we naar ons Couchsurf adres. Voor diegene die niet weten wat dat is. Het is een site waar huiseigenare  zich kunnen opgeven om een slaapplek aan te bieden voor reizigers en dat is dan gratis. 
We slapen de laatste 4 nachten in thailand bij Bas, een nederlandse expat. Het is super gezellig daar en we worden vriendelijk ontvangen. Na de derde nacht vertrouwd hij ons al zo erg dat we de sleutel krijgen van zijn appartement terwijl hij het nachtleven in duikt. Loes heeft dan inmiddels haar medicijnen kunnen halen bij een goed ziekenhuis in Bangkok. Perfecte service daar, kan Nederland zeker nog wat van leren.
De dagen verstrijken met het bezoeken van mega shoppingmalls, markten en het drukke China Town. Het paleis laten we voor wat het is. Het is een gedoe om er te komen en de entree van 300 baht pp vinden we erg prijzig!!
De laatste avond brengen we door op de luchthaven om de dag daarna de vlucht naar Bali te nemen.

Bali! 
Nadat de tassen zijn gepakt, lopen we strak langs alle taxi chauffeurs en pakken een heerlijke koffie bij de Starbucks. 
Eerste bestemming wordt Ubud. Een taxi brengt ons naar Kuta en vanuit daar een gratis bus naar de bemo terminal in Batubulan. Voor een belachelijke prijs rijdt de bemo ons naar Ubud. De laatste keer dat ik er was geweest was het al toeristisch maar nu we zien dat hier ook een Starbucks te vinden is, is het zeker, Ubud is verpest!
Alles is kneiter duur. Na lang zoeken vinden we een kamer voor 100.000 incl ontbijt en warme douche. 
De markt is aan zijn einde van de dag en de verkopers worden daardoor minder aardig.
We bezoeken hier het Monkey Forest en lopen door de rijstvelden.
Hier beginnen we een spannend avontuur voor 10 dagen. We huren een jeep om zo Bali sneller en makkelijker te doorkruizen. Het openbaar vervoer is waardeloos en toerist shuttle buses vragen belachelijke prijzen.
Na Ubud rijden we naar Bedugul. Hier moet als het goed is een camping zijn. Maar na lang zoeken is het kansloos. De camping is verlaten en het begint al donker te worden. We rijden het offroad pad verder af want Loes heeft een bordje van een guesthouse gespot. Niks! Als we terug de steile en inmiddels natte helling proberen op te rijden, verliezen we ons geluk. De auto trekt het niet en slaat af. De auto rolt iets naar achter en ja hoor, komt vast te zitten in een klein vals rot greppeltje. Er is geen beweging in te krijgen. Met behulp van lokale jongens komt de auto eindelijk los. Snel wat eten om van de schrik te bekomen. 
Na in Bedugul te hebben geslapen ontvluchten we dit bergdorp. Het is mistig en regenachtig. Op naar de zon in Lovina!
Alsof Niels een TomTom heeft rijdt hij in een keer naar het restaurant van Ayu en Manku waar de lekkerste pindasaus is. De kamers zijn jammer genoeg ver boven ons budget. We vinden een desulate guesthouse net buiten het dorp. Ach, het is cheap! Na het strand te hebben gezien gaan we de volgende dag door naar Tulamben.
Tulamben is hartstikke duur en druk dus we besluiten om een dorpje verder te rijden naar Amed. Hier spot Loes een goedkopen kamer met ontbijt. In Amed doen we rustig aan, genieten van de zee en snorkelen bij het Japanese Wreck 8 km van Amed vandaan. Het snorkelen is super!!
Na Amed vertrekken we naar Tirtaganga, de plaats waar het waterpaleis staat. Ook hier weer mega druk! We rijden eerst langs Cabe Bali, hier heeft Niels 2 jaar geleden verbleven. De kamers in deze straat zijn niet te betalen. Terug bij de parkeerplaats van het waterpaleis vinden we een crapy kamer voor 70.000 incl ontbijt en het mooie is, als je ontbijt heb je uitzicht over het waterpaleis! Het waterpaleis is zelf erg mooi aangelegd. Daarna lopen we een stuk door de rijstvelden waar Tirtaganga bekend om staat. Na
1 nacht vertrekken we alweer richting Padangbai en de Besakih Temple. Eerst bezoeken we de tempel. We negeren alle oplichters die je wel naar boven willen rijden voor 100.000 heen en terug. In werkelijkheid is het maar 10 minuten lopen. Het tempel complex is mega! Het uitzicht helmaal boven aan is fantastisch. Terug bij de auto rijden we door naar Padangbai. Dit blijkt een echt backpackers oord te zijn. Het is even lastig om een slaapplek te vinden maar niet veel later hebben we er eentje. We gaan hier lekker zonnen bij de Hidden Beach en bezoeken een tempel die niet echt de moeite waard is, het uitzicht daarintegen is super. De dagen gaan inmiddels super snel. De laatste dag van de tien dagen brengen we de auto veilig terug in Ubud. Voordat we in Ubud komen, gaan we nog even shoppen in Sukawati. Hier is ook echt alles, maar dan veel rustiger dan in Ubud. Het eerste idee was om vanuit daar naar het eiland Nusa Penida te gaan. Uiteindelijk doen we dit toch maar niet. Er gaan zeker 2 reisdagen inzitten om er heen en terug te gaan. In plaats daar van gaan we naar Kuta, erg toeristisch met alle soorten fastfood ketens die je maar kan verzinnen. 
We genieten van het strand, een keertje een Bigmac burger en lopen rond door de vele straten met winkeltjes. Tip, koop niets in Kuta! Voor de grap hebben we gevraagd hoe duur een t-shirt is die ik al in Sukawati had gekocht. Soms vroegen ze wel 60.000 meer. Ze doen niet aan afdingen want de verkopers weten toch, als jullie het niet kopen, dan koopt wel een domme toerist na jullie het wel.
Na Kuta gaan we naar Uluwatu. De busrit is makkelijk en al snel arriveren we er. De busstop is bij de tempel aan zee en al snel blijkt dat Uluwatu één lange straat is met daaraan vast hotels en restaurants. Na wat zoeken krijgen we de mooiste kamer ooit, eigen keukenje, tv, dvd en een super heerlijk bed! S'ochtends maakt Loes een heerlijke gebakken ei met kaas en toast. De stranden van Uluwatu en Padang Padang zijn gaaf! Veel surfers die stoer doen en hun trucjes laten zien op de golven.
De allerlaatste dagen van de reis gaat naar Jimbaran. Hier vertoefen we de laatste 2 nachten. Ook hier een super wit strand en blauwe zee. 
Terug kijkend op ons 3 maanden lange avontuur is de conclusie toch wel, verdorie wat vliegt dat voorbij! En wat hebben we gave dingen mee gemaakt. Olifant rijden in Chiang Mai Thailand, brommertocht door het Bolaven Plateau in Laos, overnachten op een klein paradijs op Rabbit Island Cambodja, de onverwachtste gastvrijheid van een lieve familie in Thailand en dan in Bali, rondtoeren in een jeep rijdend aan de linkerkant! En moet je nagaan, dit is pas een kleine greep uit ons mega dagboek!

Hoe Jimbaran was? Dat krijgen jullie wel te horen in real life!

Veel liefs,

Loes & Niels